Dit vloeibare vuur verandert de verlangens
en doet verlangen naar het vreemde:
de keelstemmen op straat die ik niet versta,
en het gedruis van vervaarlijk klinkende glazen die breken, of
de verraderlijke voelsprieten voor intimiteit.
Elke keer als mijn aderen volgelaten worden met dit valse vuur,
word ik weer een ander man,
meer een lichaam dan een ziel en meer een mond dan een tong
en met die mond verken ik de vurige essentie van de anderen
tot ik ga slapen
en dan wakker word met de stem van een verre God van vergetelheid
die waakt over mijn uitgeblutste vuurkuil en zich afvraagt
waarom een man zo vaak
Geen opmerkingen:
Een reactie posten