Over 'Onklare taal'

'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de poëzieafdeling daarvan. Hier kan je zowel de laatste nieuwe gedichten als ook een selectie van oudere gedichten vinden. De weg een beetje kwijt? Deze link brengt je terug naar de homepage van 'Onklare taal'.

Overigens kan je hier gratis mijn poëziebundels downloaden in PDF-formaat: 'Epicentrum' (2012), 'Synaeresis' (2012), 'Subductie' (2013), 'Enceladus' (2015), 'Volterra' (2017), 'De snelheid van de duisternis' (2019) en 'Indiscrete wiskunde' (2021). Behalve 'Synaeresis', dat één verhalend gedicht is in twee delen, bevatten de anderen telkens een 30-tal geredigeerde en zorgvuldig geselecteerde gedichten, met duiding en een nieuwe indeling. In 2020 verscheen mijn debuutroman 'Fragmentariërs'. In 2023 bracht ik de opvolger 'Constellatie' uit.

zaterdag 14 juli 2012

Bestiarium

Wij zijn vele dieren, wij zijn
tijgers, leeuwen en beren, we
gaan op beesten lijken via leibanden:
een bulldogman met korte pootjes,
een vogelvrouw met pluimenhoed.
en toch
geen mens die zichzelf beschrijft
als lijkvlieg of naaktslak,
als kakkerlak of muskusrat -
het moet soepel zijn, slim,
zacht en liefst nog dodelijk ook
mogelijk een ronkende poes
of een hondsgoeiige loebas

de wens is de vader van de mens,
in het diepst van de gedachten
koning van de nacht,
keizer van de steppe
en zelfs de sterren vormen de dieren
ik ben een Chinees varken hoe maakt u het

sommige dieren zijn zelf vermomd:
een zebra is een paard op lsd,
een varaan is een dwergdinosaurus
en een pauw een narcistische kip

we praten over mannen die zwijnen zijn
of bronstig als stieren,
geslagen honden, oude krokodillen
of sonoor brommende beren
dames mogen we koeien noemen,
een fit vogeltje op z'n Engels
en een frisse hinde op z'n Frans
of ja een libelle, dat gevleugelde damesblad

sommige beesten bestaan niet echt:
een luipaard is noch lui noch paard,
een olifant bevat geen druppel olie,
een zeester geeft geen licht
en een beenvis kan niet wandelen

de man ziet zich als centaur,
trouweloze bruut en vrouwenschender
de vrouw is een zingende meermin,
angst voor een onderlichaam
dat ruikt naar vis

ik vergeleek ook dierbaren met dieren
ik was samen met een psychotisch konijn
met te korte batterijen
een reiger uit de burgerij,
een vos met streken en een
raaf met drankprobleem
ze noemden me ijsbeer, holenbeer
maar die termen was ik niet waard:
in feite ben ik een groot geschapen
przewalskipaard

Geen opmerkingen:

Een reactie posten