Ravenspurn
Het begint altijd met regen
met aanvang noch begin
In het holst van de nacht,
als de bleke koning droomt.
Een naamloos gevaarte
nadert uit de verte
maar onheil blijft
nooit lang op afstand
Kerken breken in elkaar,
koepels storten neer.
Dunwich
In hoog water is haar
slechts zeewier
Huizen worden wrakhout,
havens worden slik.
De bleke koning heeft beslist
mensen te wekken
Man en dier verdrinken
en inkt vloeit weg.
Waanzin komt naar boven
en schildert alles zwart en blauw en wit.
Südfall
Dit is het haatgetij,
het einde van verstand
Hier regeert de woede
volledig soeverein
Woorden worden klanken,
schuim kopt op de bekken
De kraken komt naar boven.
Een sediment van teer
kleeft aan vingers en aan voeten
De anderen zijn weerloos
uit hun bed gelicht
en in hun graf gelegd
Een winkelraam versplintert
Radio Mille Collines staat aan
King herbeleeft zijn eigen dood
et in Gethsemane ego
Niedam
Een quantum-evenement in de geest
als de horror die vandaag typeert
Nog leeft de bleke koning
op celniveau, dreigend
met zijn witte filamenten
om zich meester te maken
van het ontmaken van de sponde
De nachtmerries krijgen de vorm
van kwaadwillig vlees
Rungholt
Mijn visioenen van de dood en ik:
ik verlangde mezelf te straffen
gesel Gods, gezel
van het eerste uur
Dit had niet
duurzamer moeten zijn dan brons
noch machtigen doen wanhopen
Dit had enkel groter
gemogen dan ikzelf:
wat meer van steen
en wat minder honger
Geen opmerkingen:
Een reactie posten