de wijsheden van gelukskoekjes
worden gekoesterd als kralen.
en ik zit er gewoon bij,
plaatsvervangend zwijgend.
heb ik gisteren de foute blog gepimpt
of waren m'n zinnen te lang
voor de tapenades van de heren en dames
was het niet Kant die zei
elk boek moet een doel op zich zijn,
nee? ik heb het verkeerd voor,
de ego's weten vast wel beter.
(eigenlijk komt talent niet bovendrijven
en hoe, hoe zou je het ook weten als het meeste
zout wordt op de bodem,
wrakken van ambitie en van overmoed.)
wat hebben we aan romantici
als er empowerment is van sentiment.
ik tel atomen, ik meet de afstand
van de oevers tot de bodem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten